Unairconnu gaat verder onder de naam http://www.kunstkieken.nl
Ik hoop je daar weer terug te zien of misschien wel tegen te komen.
Liefs,
Sandra
Fair and Tattoos
Mijn eerste lightening cream kreeg ik in mijn handen gedrukt toen ik een jaar of twaalf was. Misschien was ik wel elf, ik weet het niet meer. De verpakking was roze met paarse tinten en rook zwaar naar India. De opmerking die ik erbij kreeg was: ‘Daar zul je lichter van worden!’.
Met andere woorden je wordt er mooier door. Die opmerking kwam hard aan. Zo hard, dat als ik in een spiegel keek ik alleen mijn donkere huid zag. Gelukkig is die periode (niet eens zo lang geleden) voorbij. Ik zie nog steeds een donkere huid. Alleen zie ik nu ook in dat “ie” ook nog eens mooi en egaal is. Daar ben ik trots op!
Mijn eerste tatoeages heb ik een jaar of drie geleden gezet. De namen van mijn koningskoppel in het Sanskrit; Arjun & Avantika. Inmiddels heb ik vijf tatoeages met verschillende betekenissen. Drie zijn er voor de mooiheid. Eentje heeft een spirituele betekenis en de ander een afsluiting voor mijn “donkere” periode. Binnenkort komen er twee bij: voor de liefde voor mijn kids en eentje gewoon voor de show. Omdat ik dat wil. Omdat ik dat mooi vind.
Body Art is een tentoonstelling in het Tropenmuseum over lichaamsversieringen dwars door cultuur en tijd heen: van make-up en tatoeages tot onderhuidse implantaten en chirurgische veranderingen. Het laat zien dat overal op de wereld verschillende opvattingen bestaan over wat mooi is en wat niet.
Tegenwoordig zien we allerlei lichaamsversieringen om ons heen. Van een gespleten tong tot aan een piercing. Van piercing tot aan een implantaat. Sommige versieringen roepen vooral de vragen: Waarom? en Hoe dan? op.
Mijn plus 1 en ik zijn het met elkaar eens. Body Art is een must see omdat het vooral vermakelijk en leerzaam is. Body Art geeft antwoorden op de vraag waarom mensen hun lichaam aanpassen en hoe dat wordt gedaan. Ook kwamen we tot de volgende conclusie: Different people have different ideas of what is beautiful.
In de tentoonstelling is er ook werk uit het boek TAT TOO van Krijn van Noordwijk te zien. Vorig jaar waren deze foto’s te zien in de Melkweg Expo.
https://unairconnu.wordpress.com/2014/06/14/tat-too/
Body Art is te zien tot en met 30 augustus 2015.
Liefs,
Sandra
Meester Leerling
Als ik Rembrandt van Rijn zeg dan denk je waarschijnlijk meteen aan de Nachtwacht in het Rijksmuseum of aan de beelden op het Museumplein. Of misschien denk je wel aan zijn huis aan de Jodenbreestraat waar hij van 1639 tot aan 1658 woonde en werkte. Dit huis heeft hij voor 13.000 gulden (destijds een enorm bedrag) gekocht en is nu museum Het Rembrandthuis.
In het Rembrandthuis is nu Rembrandts Late Leerlingen te zien. Rembrandt heeft in zijn ruim veertig jaar durende carrière aan een groot aantal kunstenaars onderwijs gegeven. In deze tentoonstelling worden er zestig tekeningen en twintig schilderijen getoond van 14 kunstenaars zoals Nicolaes Maes, Willem Dros, Abraham van Dijck. Allemaal werken die gemaakt zijn in de periode van ca. 1650 tot in 1669. Deze tentoonstelling loopt gelijk met de Late Rembrandt tentoonstelling in het Rijksmuseum.
Rembrandts atelier.
In de vroegmoderne tijd werd vakonderwijs niet op scholen gegeven of academies gegeven. Je ging in de leer bij een meester thuis en daar werkte je dan ook. Was zijn huis groot genoeg dan beschikten de leerlingen over een eigen werkvertrek. Dat was bij Rembrandt het geval. De werkruimte werd door schotten en een zeildoek afgescheiden, zodat zij elkaar niet konden storen.
Voordat de leerlingen bij Rembrandt kwamen waren zij al bij andere meesters opgeleid. Een vervolgopleiding bood hun de kans om verschillende aspecten te ontwikkelen. Het leren maken van een geslaagde compositie (het maken van verhoudingen op het doek) behoorde daar toe. In Rembrandts tijd werd dit schikkunst of ordineren genoemd.
Waar andere kunstenaars zich specialiseerden deed Rembrandt dat niet. Hij ging zijn eigen pad op. Hij schilderde historiestukken, portretten, landschappen, dieren, alledaagse onderwerpen en zelfs naakt. Ja, echt waar! Tekensessies vonden in de 17e nauwelijks plaats. Het naakt poseren werd alleen gedaan door dames van lichte zeden.
Uit het werk van Rembrandt en zijn late leerlingen blijkt dat een aantal keren samen naar model hebben getekend. Zo is er ook deze tekening te zien van jongens die “schaars” gekleed zijn. Ik vond het een (te) gekke tekening. Te gek omdat in alle waarschijnlijkheid leerlingen voor elkaar geposeerd hebben. Vooral gek met dat kindje in een rolwagentje en zijn moeder (denk ik) op de achtergrond.
Rembrandt Late Leerlingen in de leer bij een Genie laat zien hoe Rembrandt zijn penseelstreek overbrengt en hoe destijds de relatie leermeester en leerling was. Ik vond het ook een speciaal gevoel om naar werken te kijken, die hangen op een plek waar ze geschilderd en getekend zijn.
Tijdens de tentoonstelling is er een gratis-workshop programma in Rembrandts voormalige Leerlingen atelier. Mijn plus 1 staat te popelen om deze te doen. Dus ik zeg tot ziens Rembrandt!
Kijk voor meer weetjes over Rembrandt op: http://www.rembrandthuis.nl/
Liefs,
Sandra
Wat een vent, die Vincent!
In de Beurs van Berlage is Van Gogh, the Ultimate Collection te zien. De tentoonstelling loopt al een tijd en is tot eind van deze maand nog te bezichtigen.
Ik moet toegeven dat in eerste instantie de tentoonstelling mij niet aantrok. Ik dacht dat het puur op toeristen gericht was. Recentelijk mocht ik twee exposities bezoeken in de Beurs; Art in the Redlight en 500 jaar Kunst. Na het zien van deze exposities werd mijn interesse gewekt voor die van Van Gogh.
Het is een bijzondere tentoonstelling want er zijn geen originele werken te zien. Het zijn reconstructies waarbij met behulp van speciale technieken de kleuren tot de oorspronkelijke kleuren zijn gebracht.
De tentoonstelling geeft je een kijkje in het leven Van Gogh. Vanaf de dag dat hij begon met schilderen tot en met zijn laatste schilderij. Er hangen overal citaten uit brieven die hij stuurde naar zijn jongere broer Theo, die hem vanaf het moment dat Vincent kunstenaar was ook financieel steunde. Met hem deelde Vincent bijna alles. Hij schreef over wat hij tekende en schilderde en vertelde hem waarom hij bepaalde keuzes maakte.
Verder zijn ook verschillende 3D-animaties van Van Goghs werken te zien. Ik ben zelf totaal niet van de 3D en ik heb de meeste dan ook overgeslagen behalve de Amandelbloesem en de Zonnebloemen. Het is wel grappig om te zien dat je dan verschillende lagen ziet waaruit een schilderij is opgebouwd.
De tentoonstelling is een sfeervolle wandeling door het leven van Van Gogh. Je ziet in welke periodes de schilderijen gemaakt zijn én dat in een tijdbestek van 10 jaar! Je maakt kennis met een kunstenaar die zich iedere keer wilt verbeteren en de ontwikkeling op het gebied van kleur is goed terug te zien. Zijn werken zijn aan het begin van carrière donker en somber en krijgen steeds meer kleur.
Op 29 juli 2015 is het precies 125 jaar geleden dat Vincent van Gogh overleed. Het hele jaar door eren verschillende steden in Europa de kunstenaar met bijzondere tentoonstellingen en evenementen rond het thema 125 jaar inspiratie
Ik ga dat ook doen door binnenkort een bezoekje te brengen aan het Van Gogh museum. Wat een vent was die Vincent! Ik heb echt enorme bewondering voor hem gekregen.
Van Gogh, the Utimate Collection is nog te zien tot en met 29 maart in de Beurs van Berlage.
Kijk voor meer informatie op: http://www.vangoghexhibition.com/
Liefs,
Sandra
Met dank aan: Jan-Dick Heijs (Beurs van Berlage)
Zij is Sarah Maple!
Toen ik een paar jaar geleden het schilderij ‘Menstruate with Pride’ zag was ik lichtelijk in shock maar vooral nieuwsgierig. ‘Wie durft er zo een schilderij te maken?’ vroeg ik mij af. Al snel werd mij duidelijk dat de kunstenaar Sarah Maple heet.
In 2007 is zij de door de 4 New Sensations uitgeroepen tot de meest spannende en fantasierijke artistiek talent van Engeland.
Haar moeder is Iranese (lees: moslim) en haar vader Engels (lees: christelijk). Maple kreeg voornamelijk een Islamitische opvoeding en haar inspiratie als kunstenaar haalt ze uit deze twee werelden. Twee werelden met verschillende religieuze en culturele achtergronden.
Maple maakt ondeugende controversiële kunst waarbij religie, identiteit en de maatschappelijke rol van vrouwen centraal staan. Het doel van haar werk is dat het stof tot nadenken geeft. Ze kiest ervoor om haar ideeën via een luchtige en sarcastische benadering af te beelden.
Gisteren heb ik haar ontmoet bij de opening van haar solo-expositie I disagree with what you say en haar boekpresentatie van You could have done this bij Kochxbos Gallery.
Sarah Maple is zoals ze eruit ziet op haar schilderijen, foto’s en video’s. Puur alleen haarzelf. Wat een tof en kek persoon! Mijn plus 1 en ik zijn nu nog meer een fan.
We hebben weer een must-see in town!
I disagree with what you say is te zien tot en met 18 april 2015. Wil je meer over Sarah weten kijk dan op: http://www.sarahmaple.com/
Liefs,
Sandra
PS: Iets heel kort over Kochxbos Gallery. Ze bestaan sinds 2005 en zijn altijd op zoek naar nieuw talent die pop-art en surrealisme combineert. Voortaan zijn ze ook een vast categorie op deze site. Welkom! En enorm bedankt voor de warme ontvangst van gisterenavond!
Neem ook even een kijkje op de hun site: http://www.kochxbos.nl/
Unairconnu 